Zonder ons geen nieuwe dag

'Zonder ons geen nieuwe dag' is een rauw, intens, mooi geschreven verhaal. Bijna poëtisch soms. Ik moest er even inkomen, omdat het verhaal van Raaf niet chronologisch is geschreven. De hoofdstukken zijn kort, soms maar één pagina. Ik ervaarde dit niet als een probleem. Elk hoofdstuk is een puzzelstukje. Langzaam maar zeker kom je alles te weten. Dit is GEEN christelijke roman. Het geloof speelt een minimale rol in het verhaal. Meer in de zin van zingeving en verlatenheid. De auteur schuwt bepaald taalgebruik niet. Het is deels te verklaren vanwege het verhaal. Het speelt zich af in Rotterdam en de rasechte Rotterdammer kan zich nog wel eens heel stevig uitdrukken; het past bij de volksmentaliteit. Toch viel mij het woordgebruik wel tegen. Misschien ook wel, omdat ik dit niet had verwacht en er ook niet over wordt gesproken in recensies die ik heb gelezen. Wat betreft vertelstijl is het een indrukwekkend verhaal. Aan de lezer de keuze welke afweging je maakt.